ایستگاه استقبال از زائرِ روبروی پلیس راه مشهد-باغچه که در محدوده شهرداری منطقه۷ قرار دارد، با کمک هیاتها و گروههای مردمی منطقه به زائران خدمت رسانی میکند. دهه آخر صفر در مشهدالرضا(ع) همه به نوعی مشغول خدمتند تا از زائران میزبانی شایستهای انجام دهند
در دهه پایانی صفر کمی که از مشهد دور شویم و به سمت جاده قدیم نیشابور برویم جاده بوی اربعین، زائری با پای پیاده و تاول زده و لباسهای خاکی، پرچمهای قرمز و مشکی، چای و قهوه عربی و ماشینهایی را دارد که رویشان نوشته اند کاروان زائران پیاده فلان هیئت و فلان شهر. آن طرف تر هم زنان و مردان و نوجوانانی را میتوان دید که چای و قهوه و آش و شربت به دست خسته زائران میدهند تا کمی استراحت کنند و پاهایشان برای ادامه مسیر قوت بگیرد، جایی به نام ایستگاه استقبال از زائران پیاده روبروی پلیس راه مشهد-باغچه که در محدوده شهرداری منطقه۷ قرار دارد و سالهاست این ایستگاه با کمک هیئتها و گروههای مردمی منطقه به زائران خدمت رسانی میکند. دهه آخر صفر در مشهدالرضا(ع) همه به نوعی مشغول خدمتند تا از زائران میزبانی شایستهای انجام دهند و این فرهنگ میزبانی را سال به سال عمیقتر کنند. تماشای این صحنهها پرتویی از علم انسان شناسی و معرفت و اخلاق است که ما گوشهای از آن را سعی کردیم در این نوشتار به نمایش بگذاریم.
۱۵سال حضور فعال در میزبانی از زائران پیاده
آنطور که یکی از مسئولان هیئتهای زنانه منطقه میگوید حدود ۱۵سال است که همه اعضای خود را بسیج کرده و با تهیه آش و شله به میزبانی زائران میپردازد، ۳سال اول را در محورهای دیگر خدمت کردند و حالا ۱۲سال است در ایستگاه استقبال از زائران پیاده شهرداری منطقه۷ خدمت میکنند. فاطمه علیزاده، که مدیر مجتمع فرهنگی بیتالرقیه در محدوده سیدی است و سالهاست در این ایستگاه با چای و آش و عدسی و شله از زائران پذیرایی میکند درباره علت حضورش در این مکان میگوید: ما ابتدا به صورت هیئتهای کوچک در خیابان خلج، در ایام محرم و صفر با کمک بانوان هیئت آش درست میکردیم و بین مردم محله پخش میکردیم؛ دیدیم در محلهها نذریهایی که در این ایام درست میشود زیاد است و من بارها ظرف آشی که کنار خیابان رها شده را دیدم و بنابراین تصمیم گرفتیم همان خدمت و بودجه را به اینجا منتقل کنیم تا هم ما از درست کردن آش لذت ببریم و هم از خوردنش توسط زائران پای پیاده. علیزاده میگوید روزانه حدود ۵دیگ آش به تنهایی درست میکنیم و در کنار آن غذاهای میان وعده دیگری مثل عدسی، شیربرنج و شله هم داریم و پذیرای ۲هزار تا ۳هزار زائر به صورت شبانه روزی در دهه پایانی صفر هستیم.
میزبانی شایسته خوزستانیها با قهوه عربی
از کنار جاده که به ایستگاه نزدیک شوید دیوارهای از برگ نخل به چشم میخورد. جلوی ایستگاه با برگ نخل خشک به صورت پرچین تزئین شده است و مداحی دلنشین عربی همراه با قهوه عربی و خرمای نخلستانهای این استان زیبا، صحنه دلنشینی را رقم زده است که هیچ زائری دست رد به آن نمیزند و برای یک بار هم که شده سعی میکند مزه این قهوه را تجربه کند. حاج عبدالقادر نوذری از طوایف عرب خوزستان، مردی بلندقامت و چهارشانه با هیبتی درشت که دشداشهای به تن دارد و شال عربی دور سرش پیچیده اما خوش صحبت و مهربان است و ارادتش به امام رضا(ع) آنقدر زیاد است که میگوید هرچه از مال دنیا داشته باشم برای خدمت به ائمه استفاده میکنم. او مسئول موکب امام حسن مجتبی(ع) است که توسط عشایر عرب خوزستان در سال۹۶ در مشهد راه اندازی شد و از آن سال تا کنون بخشی از پذیرایی زائران را در این ایستگاه به عهده دارد و روزانه میزبانی ۴هزار نفر را به عهده دارد و شام و نهار، زائران میزبان این موکب هستند و از همان سال شکل گیری موکب، در این ایستگاه مستقر شدهاند.
از ایستگاه چای تا درمان صلواتی؛ همه برای زائران
ایستگاه استقبال از زائران پیاده شهرداری منطقه۷، بالغ بر ۳هزار متر مساحت دارد که بخشی از آن به محل موکب و هیئتها برای پذیرایی و آشپزی اختصاص دارد و آشپزخانه در پشت محوطه اصلی ایستگاه قرار دارد. دیواره زیبای ایستگاه به اسم و عکس شهدا و تصویری از ایوان طلای حرم مطهر رضوی منقوش شده است و زائران با تصویر حرم، عکس یادگاری میگیرند. سردر ایستگاه را که رد کنیم دقیقا وارد محوطه اصلی و پذیرایی از زائران میرسیم که دور تا دور آن غرفههای کوچکی با سازههای فلزی به صورت مجزا راه اندازی شده است که هر کدام خدمتی را انجام میدهند. غرفهها شامل خدمات موبایل، چای، واکس، خیاطی، عکس، میراث فرهنگی، طب سنتی، حسینیه کودک، نمایشگاه دفاع مقدس، مشاوره مذهبی، کتابخانه، خدمات درمانی در دو بخش خواهران و برادران، سنجش فشار خون و پی سی آر است و سازمان بسیج نیز جهت حفظ امنیت در این ایستگاه حضور دارد.