یادداشت سردبیر: حاشیههای مشهد نیازمند مدیران بیحاشیه
علی رنگآمیز طوسی؛ چندیاست برای پیگیری پروندههایی درموضوعات مختلف در حوزه آسیبهای اجتماعی مانند کارتنخوابی و کوکان کار بازدیدهای متعددی در حاشیهشهر داشتم؛ در کنار این مسایل، با حضور در این مناطق پرحاشیه، شبکهای از مشکلات و چالشها را میتوان به چشم دید، از معضلات مرتبط با مدیریت شهری و مشکلات عدیدهی زیستبوم تا مسایل امنیتی و جرائم مشهود و غیر مشهودی که کم کم تبدیل به نُرم زندگی مردم این مناطق شده و با آن کنار آمدهاند.
در میان این بازدیدها گاها یک یا دو مدیر از برخی نهادهای مرتبط با دعوت و اصرار ما همراه گروه شده و هربار نیز پس از طرح موضوع شاهد رفع یا پیگیری موثرتر آن مشکل بودیم.
بدیهی است زمانی که یک مسوول خود در محیط آسیب یا محل یک مشکل و مساله محلی قرار بگیرد با شنیدن درد مردم و آگاهی از علل و شرایط محیطی، تصمیمی از سر علم اتخاذ خواهد کرد.
مشهد شهر حاشیههاست، شهری با یک میلیون حاشیه نشین، با مناطق پیرامونی پرحاشیهای که درگیر فرهنگها و قومیتهای متضادی شده و هر یک از این مسایل، باعث به وجود آمدن شبکهای از آسیبهای اجتماعی، فرهنگی و امنیتی شده است. مناطقی محروم از امکانات شهری، بدور از عدالت اجتماعی و منافع شهروندی.
مردمان این مناطق نیز ماخوذ به حیا هستند، شاید مشکلات روزمره زندگی و فقر باعث شده تا تنها دغدغهشان نان شب باشد و هرگز حتی به عدالت در تخصیص منابع شهری و یا حل مشکلات محل خود نیفتند… اینجا برای حل مشکل چالههای خیابان، برخلاف بالای شهر که صد نفر با شهرداری تماس میگیرند، خود مردم دست به کار می شوند و مشکل توسط یکی از همسایه و با یک بیل خاک مرتفع می شود!
اینجا اگر دعوا یا و خلافی صورت می گیرد برخلاف بالای شهر پای پلیس به محل باز نمیشود، بلکه عمدتا ریش سفید محل و بزرگترها مساله را حل میکنند، اینجا مردم یاد گرفتهاند که خودشان مشکل خودشان و محلهشان را حل کنند…
اما واقعا میتوان تمام مسایل رابا ریش سفیدی حل کرد؟ گره خیلی از مشکلات تنها در دست مدیرانی است که پشت میزهای گرم و نرم خود نشسته و این مناطق را از روی بولتنها وگزارشهای زیردستانشان مدیریت میکنند، مدیریتی از راه دور که معمولا به دلیل کمبود بودجه و یا نبود اولویت! به یک پاراف ختم و حل آن به زمان مقتضی موکول میشود…
مناطق کم برخودار شهری و حاشیههای مشهدالرضا این روزها حال خوشی ندارند، حاشیه ها مسوولانی بی حاشیه میخواند که دل از روزمرگی کَنده و برای رفع مشکلات مردم پای در گود بگذارند و بیشک اگر این بازدیدها و سرکشیها تبدیل به یک فرایند مستمرو هدفمند شوند، شاهد تسریع در رفع نیازهای شهروندان و بهبود اوضاع بحرانی حاشیههای شهربهشت خواهیم بود.