قرار بود چند دقیقه ای از دردها و مطالبات اهالی رسانه بگویم اما کیست که نداند فلسفه حضور ما مجازیون بی مزد و مواجب در این وانفسا چیزی جز بیان دردها و مطالبات به حق مردم نبوده ونیست.
پس به رسم ادب ابتدا از خدمات شایسته آستان قدس و تولیت محترم جهت محرومیت زدایی و حمایت از اقشار آسیب پذیر قدردانی کردم و با یک جمله ساده اما پر از حرف های ناگفته گریز زدم به آنچه مامور بودم به فریادش!
جناب آقای مروی
شادی و پویایی ما اهالی رسانه گره خورده به حال خوب مخاطبانمان که همان مردم عزیز ایران هستند.
فلذا خواهشمندم دستور بفرمایید مواردی که در ادامه عرض میکنم با جدیت واهتمام بیشتر تا حصول نتیجه، پیگیری و اقدام شود.
زمان کم بود اما شروع کردم و با سرعت نفس بر ثانیه از زمین های اوقافی و عدم استقبال مردم برای دریافت تسهیلات گران قیمت آستان قدس گفتم؛
از بحران سرانه آموزشی و بهداشتی درحاشیه شهر و شهرستان ها؛
از مسکن جوانان و اراضی موقوفه ای که میتواند با هم افزایی دولت، شهرداری و آستان قدس سقف کوچک آرزوهای هزاران جوان را با همت خودشان به ظرفیتی عظیم از امید واشتغال آفرینی تبدیل کند و در پایان از رسالت اصحاب رسانه و حمایت پدرانه تولیت در توزیع امتیازهای رسانه ای آستان قدس به بنگاههای کوچک تولید محتوا که بار سنگین جهاد تبیین را به دوش میکشند اما غالبا مورد بی مهری قرار میگیرند و در مقابل هلدینگ های رسانه ای که بودجه های کلان فرهنگی و رسانه ای نهادهای مختلف را تا آخرین قطره سرمیکشند اما گاهی خروجی شان به اندازه یک قطره از دریای تلاش بنگاههای کوچک رسانه ای و انسان رسانه ها نیست.
✍️ملیحه طوسی | مسوول خواهران مجمع مطالبه‌گران خراسان رضوی
