سالیانی است که کام معلمان کشورمان به نوید رتبه بندی و به امید تکریم واقعی جایگاه مربیان تعلیم و تربیت شیرین شده و در هر مرحله از اجرا بواسطه عدم تدوین و تصویت آیین نامه اجرایی درست و یا عدم اجرای درست آن، این شیرینی به تلخی می گراید و موجی از نا امیدی و یاس بر تجربه های قبلی افزوده می شود.
دولت قبل هم با محدودیت های منابع و موانع قانونی تصمیم بر اجرای آن داشت هر چند ناقص و ناکافی… و لیکن شروع این دولت مواجه شد با وعده ی اجرای کامل آن بعد از یک دهه انتظار.
معلمان منتظر از این مرحله به آن مرحله ماه ها همراهی کردند که شاید شیرینی اجرای رتبه بندی به کامشان ماندگار شود که متاسفانه اجرای این چنینی رتبه بندی سالی را برای آنها به انتطار سپری و سالی را به تلخی آغاز کرد و شد آنچه نباید می شد.
در شورای عالی آموزش و پرورش موضوع رتبه بندی مطرح و نگاه قاطبه ی فرهنگیان به جمع سیاستگذار منتقل گردید و بارها از سوی اعضای شورای عالی نسبت نقص آئین نامه و اجرای ناقص آن تذکراتی به وزیر محترم وقت داده می شد ولی چون آئین نامه رتبه بندی معلمان خارج از شورای عالی آموزش و پرورش تدوین و تصویب شده بود اراده ای از سوی وزیر محترم وقت برای تغییر در شیوه تدوین و اجرای مشاهده نشد.
بارها به نمایندگی از معلمان متذکر شدیم که این شیوه عملکرد هیچ کمکی به کیفیت بخشی آموزشی و اثربخشی معلمی و افزایش شوق و انگیزه در معلمان ایجاد نمی کند. چرا که وزارت آموزش و پرورش و مجلس مصوبه را در قالب اعتبار موجود خرد نموده و در بخش‌های مختلف عملکرد معلمان از سر و ته آن زدند تا بزرگی رتبه معلم را به اندازه ظرف حقیر اعتبار کوچک کنند.
اکنون که دوباره امواج امید بخشی( در ادامه آنچه در ۱۶ ماه گذشته رفته) تابیدن گرفته است، زمزمه مصاحبه ها و جدل های رسانه ای به گوش می رسد؛ پیشنهاد می شود آئین نامه رتبه بندی معلمان از سوی مجلس شورای اسلامی برای بررسی مجدد و رفع نقایص آن به شورای عالی آموزش و پرورش ارجاع داده تا نقایص آن بر طرف شود و دیگر اینکه یکبار برای همیشه رتبه بندی فارغ از اعتبار موجود، به صورت کامل اجرا و مازاد بر اعتبار آن در دیون همکاران ثبت شود نه آنکه از سر و ته رتبه بندی زده شود.
و نکته ای مهمی که از آن غفلت شده این است که چرا آیین نامه اجرایی رتبه بندی با این درجه از اهمیت در شورای عالی آموزش و پرورش،که مهم ترین نهاد سیاست گذاری و تصمیم سازی در حوزه نظام تعلیم و تربیت است بررسی و تصویب نشده و معیارهای امتیاز آوری که حقوق قانونی را در پی دارد حاصل تصمیم کدام مرجع قانونگذاری در آموزش و پرورش است؟
کافی است متولیان امر که گاه حس می شود با کف مدرسه بیگانه اند از بازگشایی مدارس در سال جدید سری به جمع معلمان می‌زدند تا بواقع در می یافتند که چگونه اجرای بد یا ناقص یک قانون موجی از یاس و نا امیدی همراه با سرخوردگی و اعتراض را نقل محفل معلمان نموده که اگر باز هم نبود متانت و وزانت و مسئولیت شناسی معلمان معلوم نبود این قصه چه پایانی داشت….
با توجه به اینکه شورای عالی آموزش و پرورش شعبه کوچکی از مجلس شورای اسلامی در نظام تعلیم و تربیت کشور است که مسائل مهم و تخصصی این نظام در آن بررسی، کارشناسی و تصویب می شود، آئین نامه رتبه بندی معلمان که یکی از تکالیف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است باید برای بررسی و کار کارشناسی و تخصصی بر روی آن از سوی مجلس محترم به شورای عالی آموزش و پرورش ارجاع شود.
ضمانت اجرای دقیق رتبه بندی معلمان در گرو تهیه، تدوین و تصویب آئین نامه ای بدون نقص است که بتواند معیارهای منطقی اجرای رتبه بندی را تعیین و مهیا نماید تا معلمان با شور و نشاط در کلاس های درس حضور یابند.
مریم رنگ آمیزطوسی
نماینده فرهنگیان درشورای عالی آموزش وپرورش
نوزدهم فروردین ماه ۱۴۰۲
