به گزارش صدای مشهد، فیلم «سرهنگ ثریا» براساس واقعیت این حضور ۴ ساله خانواده‌ها در پشت اردوگاه اشرف، به کارگردانی لیلی عاج و با بازی ژاله صامتی در نقش ثریا ساخته شد.
اگرچه این افراد موفق به دیدن فرزندان خود نشدند اما این حضور منجر به فرار چندین نفر دیگر از اردوگاه اشرف شد و سرانجام فرقه رجوی را مجبور به خروج از اردوگاه اشرف به سمت لیبرتی در نزدیکی بغداد و از آنجا به مهاجرت به سمت آلبانی کرد.
طبق گفته ثریا عبداللهی پس از ۴۰ سال، بغض خانواده‌های این افراد در جشنواره فیلم فجر شکست و صدایشان به گوش مردم رسید.
ثریا عبداللهی در جمع تماشاگران این فیلم در سینما هویزه مشهد گفت: نزدیک به ۴ سال، تنها برای یک لحظه دیدن فرزندانمان پشت درهای اشرف، تحصن کردیم ولی موفق نشدیم، هرچند افراد بسیاری را از آن اردوگاه فراری دادیم که بیرون آمدند و به سراغ زندگی‌شان رفتند.
وی با اشاره به خیانت فرقه رجوی به او و تمام خانواده‌ها، ادامه داد: این فیلم بر اساس واقعیت است و ما تمام فیلم‌های ضبط شده پشت درهای اردوگاه را به خانم لیلی عاج دادیم و از ایشان خواهش کردیم پس از ۴۰ سال انتظار، داد ما را به گوش جهانیان و حامیان حقوق بشر برساند.
عبداللهی با بیان این مطلب که فرزندان ما در جایی اسیرند که حق زندگی، دوستی و ازدواج ندارند افزود: خانواده و خصوصا مادر در این فرقه ام الفساد نام دارد.
وی گفت: پسرم قریب به ۲۰ سال در این گروهک اسیر بوده و الان ۴۱ ساله است و من تنها فرزندم را نزدیک به ۲۰ سال است که ندیده ام. حال به چه جرمی باید مجازات شوم! چون مادرم ؟! پسر من از راه ترکیه ربوده شد، ۴ سال از او بی‌خبر بودم، پس از آن با پیش شماره آلمان با من تماس گرفت و گفت می خواهم تو را از راه عراق به آلمان بیاورم ولی بعدها فهمیدم که در فرقه رجوی اسیر است.
عبداللهی عنوان کرد: آنهایی که متوجه شدند رجوی اوباش و شیاد است از این فرقه جدا شدند ولی بچه‌های نگون‌بخت ما که نمی دانند سیاست با سین است یا صاد، هنوز اسیر این فرقه هستند. ما خانواده‌ها بعد از ۴۰ سال درب اشرف را گل گرفتیم و آنها مجبور شدند از آنجا به لیبرتی و آلبانی بروند.
وی با بیان اینکه دولت آلبانی رفیق شفیق صدام است افزود: دولت آلبانی اسم تمام خانواده‌ها را به اطلاعات و امنیت فرودگاه این کشور داده تا اجازه ورود به این کشور را نداشته باشیم. چون می داند ثریا کابوس رجوی است و اگر پای ما به آلبانی برسد، به خاطر جوانان گرفتارمان، درب آن اردوگاه را نیز گل می گیریم.
خبرنگار: عفت رضوی
