“نهادینه سازی نظام مدیریت فرهنگی در سازمان اداره کننده شهر یک واجب فراموش شده”
حقیقت تلخ نیاندیشیدن و جدی نگرفتن نیازهای فرهنگی در بطن مناسبات اجتماعی جامعه، توسط مدیران شهری، اصلی ترین دلیل عقب ماندگی پروژه های شهری از نیازهای فرهنگی جامعه است و متأسفانه بسیار از آن بدتر، یعنی گسست فرهنگی و تزریق مؤلفههای غیربومی به پیکره شهر در دهههای اخیر هم، به همین خلاء یعنی نبود نظام مدیریت فرهنگی در دستگاه اداره شهر باز میگردد؛ بله، مدتهاست در شهرهای ما سختافزارها و بسترهای ما متناسب با نیاز فرهنگی جامعه پیش نمیرود و این در حالیست که لازمه شکلگیری آثار تمدنی انقلاب اسلامی، حضور اندیشه ناب اسلامی در تمامی عناصر کالبدی، معماری، شهرسازی و ساختارها و سازمانهای اداره کننده یک جامعهی شهری است؛ به گونهای که تفاوت کالبدی و مفاهیم کارکردی و مفهومی آن، چه در نمادهای کلامی و چه در نمادهای ارتباطی از سایر تمدنها مشهود و قابل احساس باشد و در بطن شهر شکل متعادل و زیبایی از یک حیات متفاوت با هویتی دینی را به نمایش گذارد اما ظاهراً مدیران شهری ما نمی دانند که پروژههای عمرانی که در شهر اجرا میشوند صرفاً حجمی از بتن، آسفالت و میلگرد و آهن نیستند و صرفاً ماده نیست که فضایی را اشغال میکند و فضاسازیهای جدیدی را به وجود میآورد بلکه اجرا شدن یا نشدن هر پروژهای تبعات فرهنگی خود را دارد و چه بسا به واسطه یک پروژه، مناسبات فرهنگی جامعه دستخوش تغییر میشود اما همیشه در شهرداری بین دو نگاه مرسوم به مقوله فرهنگ یعنی نگاه حداقلی که بحث فرهنگ را فقط در ابزارهای شناخته شده فرهنگی خلاصه می کند یعنی مثلا فکر می کند فقط جشن، مراسم و … کار فرهنگی انجام می دهد و نگاه واقع بینانه و حداکثری که در آن همه مقولاتی که در زندگی مردم جامعه تأثیرگذار است، دارای نقش و بار فرهنگی هستند یعنی فعالیت های عمرانی و تصمیماتی که در زمینه های معماری و شهرسازی، حمل و نقل و همه عرصه ها می گیرند، همه دارای اثر و پیامد فرهنگی است؛ با کمال تأسف فقط نگاه حداقلی ملاک عمل متولیان بوده و آنچه تا کنون در شهرداری غالب بوده همان نگاه حداقلی است و همچنان این رسم نامیمون ادامه دارد و مدیران حوزه فرهنگی شهرداری آنقدر گرفتار اجراء کردن وظایف سایر نهادهای متولی فرهنگ مانند اداره فرهنگ و ارشاد، سازمان تبلیغات، بهزیستی، در حوزه هایی نظیر بزرگداشت مناسب ها، ساماندهی معتادین و غیره هستند که فرصت فرهنگی کردن، ارکان اداره شهر را ندارند!!
به قلم: سهراب صمدی حکاک