سید عبدالله ارجائی در نشست با فعالان حوزه فیلم‌سازی که با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی، رییس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر، معاون شهردار و رییس سازمان اجتماعی فرهنگی شهرداری مشهد برگزار شد؛ افزود: کاری که هنر با عاطفه و احساس می‌کند، مشابه کاری است که استدلال باعقل می‌کند، عقل رفیع در مقابل منطق سر فرود می‌آورد و عاطفه و احساسی هم از هنر تاثیر می‌پذیرند.
وی اضافه کرد: مثال‌های مثبت و چه جنبه منفی در حوزه تاثیرات هنر بر روی انسان‌ها بسیار ملموس است، مانند کاری که غرب امروز، با هنر به‌عنوان ابزاری برای تسخیر ذهن بشریت و نفوذ در ضمیر انسان‌ها به جهت انجام کاری که دوست ندارد، انجام می‌دهد.
شهردارمشهد تصریح کرد: در بین هنرها، هنر هفتم از جهات بسیار زیادی تاثیر بیشتری دارد، کسی نیست که بگوید تاثیر دیدن یک صحنه فیلم از چند دقیقه خواندن کتاب یا دیدن یک نقاشی کمتر است.
ارجائی با اشاره به چند محور برای مسائل فرهنگ و راهبری فرهنگی که در برنامه ارائه‌شده توسط وی به‌عنوان نامزد شهرداری مشهد وجود داشت، اظهار کرد: اکنون و با صحه گذاشتن شورای شهر بر روی برنامه‌های ارائه‌شده مقررشده است طی چهار سال آینده آن را اجرایی کنیم.
وی به برگزاری نشست با نخبگان و هنرمندان حوزه فیلم‌سازی مشهد اشاره کرد و گفت: این نشست به این دلیل برگزار شد تا در همین ابتدای کار در خصوص چند موضوع باهم گفت‌وگو کنیم.
شهردار مشهد ادامه داد: یکی از موضوعاتی که برآن تاکید داریم سبک زندگی در مشهد است، مشهد شهری با قدمت ۱۲۰۰ساله است که ابتدا یک باغ خصوصی بوده و در طول زمان تبدیل به جهان شهر شده است.
ارجائی افزود: ۱۲۰۰ سال پیش از پیوستن چند قریه به هم شهری متولدشده که سرعت جمعیت‌پذیری و رشد آن در مقابل با کهن شهرهای همسایه‌اش قابل‌مقایسه نیست.
وی با طرح سوا لاتی در این خصوص که چرا شهر مشهد نسبت به سایر شهرهای اطراف خود به چنین سطحی از رشد رسیده است، اضافه کرد: معتقدیم اگر مضجع شریف و نورانی حضرت رضا (ع)در مشهد نبود، امروز مشهد در چنین سطحی از رشد و پیشرفت قرار نداشت.
ارجائی در ادامه با اشاره به وجود توس و تاثیر چنین فضایی در اهمیت شهر مشهد، خاطرنشان کرد: من بسیار معتقد به حکیم بزرگ زبان فارسی فردوسی عظیم شان هستم، اما مشابه چنین فضاهایی در شهرهای دیگری چون نیشابور وجود دارد، اما این شهرها به اندازه مشه رشد نکرده اند؛ معتقدیم دلیل جمعیت‌پذیری و رشد مشهد و هویت آن امام هشتم است.
وی گفت: با توجه به این موضوع که دلیل هویتی و وجودی شهر مشهد، حضرت رضا (ع) است، ما سبک خادم، زائر و مجاور را در برنامه‌هایمان مدنظر قرار داده‌ایم، زیرا هر فردی که در این شهر حضور دارد، از این سه مورد خارج نیست.
شهردارمشهد با اشاره به ترویج فرهنگ شهروندی به‌جای شهرنشینی، ادامه داد: معتقدم مفهوم همسایگی و مجاورت بسیار عمیق‌تر، رفیع‌تر و پر پشتوانه‌تر از مفهوم شهروند است، تبدیل شهرنشین به شهروند بسیار خوب است و شهروندی صد گام از شهرنشینی جلوتر است اما قله آن همسایگی است؛ اگر ما خودمان را همسایه امام معصوم بدانیم و این فرهنگ در سطح شهر جاری شود، آن‌وقت مردم شبیه همسایه‌شان امام رضا(ع) می‌شوند.
ارجائی افزود: به‌عنوان‌مثال اگر در یک آپارتمان و مجموعه، یک چهره مشهور هنری، سیاسی و یا ورزشی ساکن باشند حتی روی قیمت آن تاثیر می‌گذارد، در تهران برخی مجتمع‌های مسکونی هستند که باید برای سکونت در آن دارای شرایط ویژه‌ای باشی لذا به هر فردی در این مجموعه‌ها آپارتمان نمی‌فروشند حتی اگر حاضر باشد چند برابر پول پرداخت کند، اینجا می‌بینیم که حقوق شهروندی ملاک نیست.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه ما همسایه حضرت رضا (ع) هستیم، باید در جهان شهر مشهد از همسایه‌مان تاثیر بگیریم؛ لذا در حوزه فرهنگی و اجتماعی سبک خادم، زائر، مجاور را به‌عنوان برنامه ارائه دادیم و بر همین اساس در موضوع مجاورت بر ترویج حس همسایگی با حضرت رضا(ع) تاکید داریم .
شهردارمشهد با اشاره به اینکه بعضی‌ها به افرادی که به مشهد مشرف می‌شوند می‌گویند زائر و برخی می‌گویند گردشگر، اظهار کرد: سوال این است که چرا در زمان بسته بودن حرم مطهر به دلیل شیوع ویروس کرونا؛ هتل دارها و رستوران‌دارها اعتراض کردند؟ درحالی‌که فقها و هییت های مذهبی باید اعتراض می‌کردند.
ارجائی ادامه داد: اعتراض این افراد به بسته شدن حرم و اعلام ورشکستگی آن‌ها نشان می‌دهد که افرادی که به مشهد سفر می کنند، زائر هستند و نه گردشگر.
وی گفت: تاکید دیگر مان بر خادم بودن است، اما معتقدیم خادم بودن تنها به جفت کردن کفش و دربانی حرم مطهر نیست؛ بلکه هتلدار ما، اتوبوسران ما، هنرمند ما و هر فردی که در مشهد خدمتی ارائه می‌دهد خادم است و لباس خادمی نه برتن بلکه بر روح دارد .
شهردارمشهد افزود: چرا فردی به‌عنوان خادم زمانی که لباس مشکی خادمی را در فضای حرم به تن می‌کند، عوض می‌شود، مهربان می‌شود، تعظیم و تکریم می‌کند و درمجموع در فضای حرم آدم دیگری می‌شود اما لباس را که از تن خارج می‌کند فرد دیگری می‌شود و آن صفاتی که در هنگام حضور درحرم مطهر ظهور یافته کمرنگ می‌شود، به صورتی که گویا چیزی را در حرم جاگذاشته است.
ارجائی بابیان اینکه چرا هتل دار ما، کاسب ما و.. صبح که لباس‌به‌تن می‌کند، فکر نمی‌کند که لباس خادمی را به تن کرده است؟ خاطرنشان کرد: در نگاه افراد شهر یک‌چیز است، حرم یک‌چیز دیگر؛ این درحالی‌که است که اگر حرم شهر داشتیم این موضوع حل می‌شد، بر همین اساس است که ما در مدیریت شهری به دنبال ترویج سبک زندگی خادم، زائر و مجاور در شهر مشهد هستیم.
وی اضافه کرد: در کنار حرم شهر، معتقدیم مشهد جهان شهر نیز هست، جهان شهر در عرف بین‌المللی تعریف دارد که به آن اعتقادی ندارم و معتقدم اگر نمی‌توانیم این تعاریف را تولید کنیم حداقل بومی کنیم، که البته معتقدم می‌توانیم این مفاهیم را تولید کنیم.
