دکتر، حجت را تمام کرده و گفته بود: «شاید نتیجه جراحی، چیزی که میخواهید نباشد و مادرتان تا آخر عمر ویلچرنشین شود.» غمی که آن روزها از شنیدن این خبر در دل فرزند، خانه کرده بود، آنقدر بزرگ بود که با گذشت دوازده سال از ماجرا هنوز تلخیاش را به یاد دارد.
به گزارش صدای مشهد، یادش میآید همزمانی این امتحان سخت را با ایام محرم و حرفهای سخنران در یکی از مجالس امامحسین(ع). آنجا که از توسل به طفل شیرخوار حضرت گفته بود و گرههای بزرگی که با دستهای کوچکش باز میشود. حسین محمدی در میانه گریههای جمعیت، با خدا عهد کرد که اگر سلامتی را به مادرِ عزیزتر از جانش برگرداند، تا پایان عمر هر سال چند دست لباس سقایی به کودکان هدیه بدهد؛ همان بلوز و شلوارهای کوچک سپید به ضمیمه چفیه و سربند یا علیاصغر(ع).
خدا حاجت همشهریمان را داد و او را بیشتر از همیشه، وامدار عنایت حضرت سیدالشهدا(ع) کرد. تکاپوی امسال حسین برای عمل به نذر هرسالهاش از چند ماه پیش شروع شده است. او برایمان از وضعیت مالیاش میگوید که آنچنان خوب نیست، همینطور از مبلغی که به نیت ادای عهد، کمکم کنار گذاشته است. این روزها تلفن همراه او میزبان تماسهایی از شمارههای ناشناس است. دلدادههای اباعبدا…(ع) که شماره حسین را از دوست و آشنا گرفتهاند، درخواستشان یک چیز است؛ دریافت یک دست لباس نذری.
حسین با کمک چند نفر از دوستانش، کار اصلی توزیع را امروز (پنجشنبه) ظهر شروع میکند، با یقین به اینکه این لباسها به احترام صاحب این ماه، بهدست هر کس که برسد، خیر و برکت بههمراه خواهد داشت.
خاطرات پرشمارش را در این سالها مرور و یکی از این اتفاقهای خوش را برایمان گلچین میکند: پدر طفل، برایم ماجرا را تعریف کرد. اذعان کرد به اینکه او و همسرش بنا نداشتند فرزندشان را مذهبی تربیت کنند. حتی اینکه لباس سقایی را به تن بچهشان بپوشانند، یک کنجکاوی ساده بوده است صرفا برای اینکه ببینند بچه با این لباس چه شکلی میشود. وقتی چفیه با سربند «یا علیاصغر(ع)» روی سر طفل ثابت میشود، اتفاقی که باید، در قلب مادر رخ میدهد.
کسی نمیداند در آن ثانیهها چه در ذهن این مادر گذشته است. شاید معصومیت طفل شیرخوار شهید امامحسین(ع) را مرور و سنگینی مسئولیتش برای تربیت فرزند را باور کرده است. نتیجهاش حرفهایی بوده است که برای نخستینبار با شوهرش در میان گذاشته است: اینکه بچهمان را امامحسینی بار بیاوریم، بد هم نیست ها. ببین خدا چه عزتی داده است به آقا که مردم به نیت طفل شیرخوارش نذر لباس میکنند.
حسین از فراوانی بانوانی میگوید که با وجود ضعف در پوشش، همچنان ارتباط قلبی خود با اهلبیت(ع) را حفظ کردهاند و با اعتقاد به کرامت این خاندان برای دریافت لباس تماس میگیرند. مثلا بانویی که همین دیروز مراجعه کرد و با شادی از اینکه افتخار پوشیدن لباس سقایی، نصیب طفل چندماههاش شده است، گفته بود: نمیدانید چقدر نذر و نیاز کردم تا خدا این فرزند را به من بدهد. بچهام را نذر حضرت علیاصغر(ع) کردهام.
حسین محمدی با این لباسها، روضههایی مصور را به عاشقان امامحسین(ع) هدیه میدهد، به این امید که در کنار یادآوری این حزن ناتمام، پیامهای عاشورا را از یاد نبرند؛ از احترام به حدود الهی تا باارزشبودن انسانیت و رعایت حقوق بندگان خدا.
گزارش: فرزانه شهامت