
به گزارش صدای مشهد، جمعی از فعالان اجتماعی و فرهنگی در نامهای به سید ابراهیم رئیسی درباره تبعات عملکرد منفی در دولت او هشدار دادهاند.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
باسمهتعالی
جناب آقای دکتر رئیسی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
باسلام و احترام
به استحضار می رساند اینجانبان؛ جمعی از دغدغه مندان انقلاب اسلامی، به عنوان نمایندگان “گفتمان سوم”، که اغلب آنها فضای حیات در دوران دفاع مقدس را درک کرده و در پیچ و خم دولتهای مختلف، در عین گسست از قبیلههای سیاسی، از حقمداری، عقب ننشسته اند؛ در دولت شما چشم به راه تغییر و تحولی از جنس پیشرفت، شایستهسالاری و عدالت هستند و ضمن ابراز نگرانی از وضعیت امروز حکمرانی کشور، دیدگاه خود را در زمینهی مسألهی حجاب به عنوان یکی از مسائل فرهنگی و اجتماعی کشور بیان میدارند و اعتقاد دارند برای پرداخت به منظومهی این مسائل، ظرف و ظرفیتی دیگر لازم است. در راستای اصول انقلاب اسلامی همچون حریت، عدالت، صداقت و عقلانیت که از ویژگیهای لازم حکمرانی شایسته و علوی است و در امتداد تکلیف انقلابی و شهروندی خویش، برآنیم تا خطری را که ناظر به اتفاقات اخیر در چهرهای شریعتمدار و دغدغهمند برای مواجههی غیرقانونی با موضوع بدپوششی و بد حجابی در کمین ایدهی عقلانیتمحور حکمرانی دولت نشسته است، به سمع و نظر شما برسانیم: حقیقت آن است که برخی سلایق با بهرهبرداری از رویکرد ولایی دولت، با رخنه در ساختارهای تصمیمگیر و مناصب سیاستگذار، سعی دارند رویهای نامبارک را در دولت حضرتعالی پایهگذاری نموده و در برخورد با ناهنجاریهایی از قبیل بدحجابی، محدودیتهایی خارج از فرایندهای مصرح در قانون را، پیادهسازی نمایند. فرار از قانون و دور زدن مصادر قانونگذار، اقدام ناپسندی است که شایسته است با آن برخوردی صریح و شفاف نمایید.
از سوی دیگر ما نگران آرمانهایی هستیم که قرار بود به فراتر از مرزهای ایران صادر شود، اما اینک در گیر و دار سطحینگریهایی از جنس تقدسمآبی متحجرانه در پستوی ذهن نوجوانان و جوانان این سرزمین مذبوح میشود، درحالی که انقلاب ما برخلاف نسخههای سلفی و تکفیری از اسلام، بر عقلانیت، مردمگرایی و استکبارستیزی مأخوذ از ایده ولایت مطلقه فقیه استوار بوده است. سرمایهی اجتماعی یک حکومت، مردمانش هستند. مردمان نجیب ایران همواره در کنار حمایت از حقانیت انقلاب اسلامی، مشتاق نگاه عادل، منصف، حقبین، عاقل و بالغ حکمرانانش بودهاند. این سرمایهی عظیم انسانی، میبایست ورای امروز و تا زمان ظهور، مستمر محفوظ بماند. لذا بایستی به این سؤال اساسی، پاسخی در خور و شایسته داده شود که در فرض وجود حتی طرح قانونی برای برخورد با بدحجابی، حاکمیت تا چه حد همراهی بدنهی ملت و در واقع اقناع افکار عمومی را برای اجرای آن در نظر دارد. نکند اشتباه محاسباتی در دریافت اخبار و وقایع، ما را به سمت ظلمی مضاعف ببرد. دقت در این خصوص آن هم در فضایی که کشور هنوز از داغ ماههای قبل، ملتهب است، بسیار ضروریاست. کوچکترین رفتار نسنجیده به منزله گرم کردن تنور دشمنیها و افزایش شکاف و گسست اجتماعی است.
خواهشمند است عقلای دولت محترم و تصمیمگیران، ضمن التزام و توجه به منطق نافذ و دقیق رهبر انقلاب، در زدودن بهانههای غیرفرهنگی مانند رفع موانع اقتصادی و برخورد با تورم افسارگسیخته که یکی از بسترهای ایجاد ناهنجاریهای فرهنگی است، اجازه ندهند توان و همت دولت در این مقطع حساس، صرف حواشی و اعمال بیقاعدهای شود که با انجام رویکردهای ایجابی و همدلانه هم چون نشستهای گفتمانی و کرسیهای آزاداندیشی که همواره از مطالبات رهبری بودهاست، مرتفع خواهد شد.
ناظر به نکات مطروحه، سه سوال از محضر حضرتعالی برای پرداخت به موضوع بدپوششی و بیحجابی طرح میگردد:
_ بدنه سیاستگذارانه نظام در حل «مسئله حجاب» به جای برخورد با «معلول» برای مواجهه با «علت» چه طرحها و راهکارهایی ارائه نمودهاست؟
_ سهم ناکارآمدی متولیان دستگاههای فرهنگی و تربیتیِ مروج فرهنگ عفاف در مسئله حجاب چیست و این متولیان در خصوص فرصت گفتگو، تعامل، مباحثه، اقناع و رشد، چه طرحهایی ارائه نمودهاند که جایگزین اجبارهای یک سویه بدون اقناع، همراه سازی و ملاطفت شود؟
_هزینه تقابلهای اجتماعی تجربه شده در ماههای اخیر برای انقلاب اسلامی که منجر به از دسترفتن سرمایه اجتماعی و مصداق بارز کارهای بیقاعده است، چگونه و در چه سطحی قابل جبران است؟
در پایان به عنوان شهروندان مقید به احکام الهی و آرمانهای انقلاب اسلامی از شما تقاضا داریم به دغدغههای مطروحه توجه نموده و فرصت بیشتری برای مدیریت مبتنی بر عقلانیت، انصاف و تخصص در دولت محترم فراهم نمایید.