جشنواره غذای ملل محلی برای به نمایش گذاشتن غذای خاص کشورهایی چون لبنان، افغانستان، پاکستان، عراق، هندوستان و کشور عزیزمان ایران است.
البته این جشنواره طی برنامه‌ریزی‌‌های مشخص در منطقه ۴ مشهد که تقریبا منطقه‌ای کم‌برخوردار محسوب می‌شود برگزار شد که تمامی اقشار جامعه از آن بهره‌مند شوند.
بوستان بهشت با فضای زیبا و بهاری خود مجاوران و زائران مشهدی را در فصل بهار ترغیب به حضور می‌کند. این گردش بهاری زائران و مجاوران در نوروز ۱۴۰۲ که همزمان با بهار قرآن است به یک تفریح خوشمزه و مفرح تبدیل شده است.
در اطراف غرفه‌های غذا کشورهای مختلف تمرکز جمعیت دیده می‌شود که در کنار خانواده خود غذاهای محلی را تهیه می‌کنند. عطر دل‌انگیز آش شله قلم‌کار مشهدی در غرفه ایرانی‌ها پیچیده که در ساعات اولیه آغاز جشنواره تمام می‌شود.
کمی جلوتر که گام برمی‌دارم رنگ و بوی آن شیرینی‌های خانگی ضعف دلم را بیشتر می‌کند در کنار شیرینی‌های خانگی انواع و اقسام کیک‌های خوشمزه دیده می‌شود که با سلیقه‌ای خوش تزئین شده‌اند.
البته در غرفه‌های ایرانی خورش‌های خوشمزه ایرانی از جمله قرمه‌سبزی و قیمه نثار هم به جای خود حسابی دهان آدم را آب می‌اندازد.
در غرفه کشور همسایه و دوست، افغانستان بوی قابلی پلو پیچیده و تعداد بسیاری از مراجعین را به خود جذب کرده است البته نمی‌توان از طعم فوق‌العاده بولانی که با آن تره‌های تازه و خمیر مخصوص سرخ شده، به سادگی گذشت.
البته در ۱۱ غرفه‌ای که افغانستانی‌های عزیز به خود اختصاص داده‌اند شیر یخ بستنی با پودر پسته‌های خوش‌رنگ خود هم در این هوای نه چندان گرم بهاری مشهد طرفداران خود را جذب کرده است.
یک خانواده از تبار افغانستانی بر روی حصیر خود نشسته‌اند و غذاهای محلی که خریداری کرده‌اند را میل می‌کنند، مادر این خانواده با گویش شیرین فارسی دری خود می‌گوید: از اینکه می‌بینم چنین فضایی ایجاد شده است که در کشوری دیگر فرهنگ و غذاهای محلی کشورم ارائه می‌شود احساس خوشایندی دارم. تعداد زیادی از غرف مزین به نام افغانستان است و زائران امام رضا و دوستان ایرانی ما با غذاهای خوشمزه و صنایع دستی زیبای ما آشنا می‌شوند.
عطر چای ذغالی مرا به دنبال منبع اصلی آن می‌کشاند، آقایی با لباس محلی زیبای خود چای ذغالی ارائه می‌دهد و در کنار آن چند تن از بانوان ایرانی آش رشته طبخ می‌کنند. در کنار این دو یک چادر زیبای عشایر برپا شده که مراجعین می‌توانند آش و چای خود را در آن صرف کنند.
یک پدر مشهدی که همراه همسر و فرزند ۸ ساله خود به جشنواره مراجعه کرده و در این چادر باصفا برای دقایقی نشسته‌اند، می‌گوید: تجربه متفاوتی است که در کنار همجواران غیر ایرانی خود با فرهنگ و ذائقه آن‌ها آشنا می‌شوم و طعم غذای آنان را می‌چشم.
وی در ادامه می‌گوید: امیدوارم در شهر مشهد شاهد جشنواره‌های بیشتری از این قبیل باشیم چرا که حضور گسترده مردم نمایانگر اشتیاق آنان برای جشنواره غذای ملل و صنایع دستی است.
اما غرفه تند هندوستان رنگ و بوی دیگری دارد آن ادویه‌های اصیل هندی و فلفل‌هایی که با تماشایشان هم زبان انسان می‌سوزد.
از طرفی غرفه خوشمزه پاکستان که با گویش زیبا و شیرین خود غذاهای خود را معرفی می‌کنند هر مراجعی را ترغیب می‌کند که از این غرفه خرید کند. غذاهای خوشپزه‌ای چون بریانی، سمبوسه، کباب سجی و…
نمی‌شود دست خالی از غرفه‌ها عبور کرد و از غذاهای خوشپزه عراقی و لبنانی گذشت.
غرفه لبنان با عطر و بوی فلافل لبنانی و شاورما اجازه نمی‌دهند بی‌تفاوت از این غرفه عبور کرد و عطر قیمه نجفی برای رسیدن به غرفه عراقی سرعتم را افزایش می‌دهد.
کمی جلوتر که گام برمی‌دارم بوی تاریخ و جغرافیا از غرفه‌های صنایع دستی کشورهای مختلف می‌آید، صنایع دستی مختلف در کنار لباس محلی که غرفه‌داران به تن دارند گویی برگی از کتاب تاریخ است. گویا فرهنگ شش کشور اینجا تجمیع شده است…
اما در نهایت آنچه بیش از هرچیز به این جشنواره زیبایی می‌بخشد حضور پررنگ مردم است، امید است تا ۱۷ فروردین ماه که این جشنواره برپا است شاهد تداوم این اشتیاق باشیم.
گزارش: مائده مومن
انتهای پیام/