به گزارش صدای مشهد، زعفران که برخی محققین رویشگاه اولیه آن را دامنه کوههای زاگرس بویژه ناحیه الوند در ایران می دانند، گرانبها ترین گیاه زراعی موجود و تنها گلی است که واحد خرید و فروش آن به جای تن و کیلو مثقال و گرم است، سهولت تجارت، سودآوری و ارزش افزوده بالای این محصول چشم طمع دیگران را به سمت این فرصت طلایی در ایران معطوف و حفظ بازار جهانی این کالا را برای دولت و فعالان عرصه تجارت زعفران با چالش مواجه کرده است.
پیش بینی برداشت ۵۰۰ تن زعفران
برداشت طلای سرخ کمتر از یک هفته دیگر آغاز و پیش بینی میشود که تولید زعفران با رشد ۲۰ تا ۲۵ درصدی نسبت به سال قبل به رقم حدود ۴۸۰ تا ۵۰۰ تن برسد.
با وجود اینکه ۸۰ درصد زعفران ایران صادر می شود این آمار نشان می دهد که این محصول دیگر در انحصار ایران نیست. ضعف زعفران ایرانی که دیگر کشورهای تولید کننده انگشت خود را به سوی آن نشانه رفته اند، فراوری نامناسب این محصول بود، چرا که این گیاه که دارای مصارف خوراکی، دارویی و صنعتی است، با استانداردهای پایین در روستا برداشت، خشک و بسته بندی می شد.
صادرات نشود قاچاق رونق می گیرد
در حال حاضر کشورهای دیگری به جمع تولید کنندگان زعفران پیوسته اند وما باید با ارتقاء کیفیت و توجه به صنایع تبدیلی جلوداری خودمان را در عرضه حفظ کنیم و تا دوباره قافله سالار کاروان زعفران باشیم.
میری نایب رئیس شورای ملی زعفران درباره آینده صادرات زعفران گفته است: با وجود رشد ۲۰ تا ۲۵ درصدی تولید زعفران نسبت به سال قبل، ضروری است که موانع سد راه صادرات از پیش روی صادرکنندگان برداشته شود و به همین دلیل پیشنهاد داده ایم که ارز حاصل از صادرات در اختیار واردکنندگان بگذاریم که در صورت عملیاتی شدن این موضوع، شاهد رونق صادرات خواهیم بود و در غیر این صورت قاچاق محصول استمرار مییابد.
۷۰ تن زعفران روی دست کشاورزان باقی مانده است
به گفته وی، با توجه به آنکه زمان زیادی تا آغاز فصل برداشت باقی نمانده است، ۶۰ تا ۷۰ تن زعفران از پارسال روی دست کشاورزان باقی مانده است که با وجود رشد ۲۰ تا ۲۵ درصدی محصول، اگر نتوانیم بازار جدیدی برای محصول ایجاد کنیم، بدون تردید مشکلات متعددی به لحاظ قیمت گریبانگیر کشاورزان میشود که بدین ترتیب تولید زعفران برای ۱۵۷ هزار خانوار کشاورز صرفه اقتصادی ندارد.